بسم الله الرحمن الرحیم

موضوع : زندگینامه حضرت فاطمه زهرا

نام مبارک : فاطمه

لقب معروف : زهرا

کنیه شریف : ام ابیها

نام پدر : رسول مکرم اسلام حضرت محمد بن عبدالله

نام مادر : حضرت ام المومنین خدیجه کبری

محل ولادت : مکه مکرمه

مدت عمر : هجده سال و یک ماه و ده روز

تاریخ ولادت : بیستم جمادی الثانی سال دوم بعثت

تاریخ شهادت : سیزده جمادی الاول یا سوم جمادی الثانی سال یازده هجری

علت شهادت : ضربات ثانی قنفذ و سقط جنین

نام قاتل : ثانی

محل دفن : مدینه منوره ، قبرستان بقیع ، بین مرقد پیامبر و منبر آن حضرت ، خانه خود حضرت بر حسب اختلاف

مدت عمر : در دو بخش ، نه سال در خانه پدر بزرگوارشان حضرت رسول اکرم و نه سال در خانه امیر المومنین علی (ع)

مدت زندگانی بعد از پدر : هفتاد و پنج یا نود و پنج روز

موضوع : زندگینامه حضرت فاطمه زهرا

نام مبارک : فاطمه

لقب معروف : زهرا

کنیه شریف : ام ابیها

نام پدر : رسول مکرم اسلام حضرت محمد بن عبدالله

نام مادر : حضرت ام المومنین خدیجه کبری

محل ولادت : مکه مکرمه

مدت عمر : هجده سال و یک ماه و ده روز

تاریخ ولادت : بیستم جمادی الثانی سال دوم بعثت

تاریخ شهادت : سیزده جمادی الاول یا سوم جمادی الثانی سال یازده هجری

علت شهادت : ضربات ثانی قنفذ و سقط جنین

نام قاتل : ثانی

محل دفن : مدینه منوره ، قبرستان بقیع ، بین مرقد پیامبر و منبر آن حضرت ، خانه خود حضرت بر حسب اختلاف

مدت عمر : در دو بخش ، نه سال در خانه پدر بزرگوارشان حضرت رسول اکرم و نه سال در خانه امیر المومنین علی (ع)

مدت زندگانی بعد از پدر : هفتاد و پنج یا نود و پنج روز

مدت زندگانی بعد از پدر : هفتاد و پنج یا نود و پنج روز

همسر و فرزندان آن حضرت : همسر آن حضرت امیر المومنین علی (ع) و فرزندان آن حضرت عبارتند از : امام حسن مجتبی ، امام حسین ، زینب کبری ، ام کلثوم و حضرت محسن ، که بین در و دیوار سقط شد و به شهادت رسید .

نام های مبارک آن حضرت : فاطمه ، صدیقه ، مبارکه ، طاهره ، زکیه ، راضیه ، مرضیه ، محدثه ، زهرا .

تعدادی از القاب آن حضرت : بتول -  کوثر - صابره -  منصوره -  شهیده-   عابده -  معصومه -  جمیله -  جلیله -  فاضله -  حوراء -  حانیه -  قانعه -  عفیفه -  فریده -  وحیده -  رشیده -  عالمه -  متهجده -  سیده -  عذراء -  مطهره -  ملهمه -  مهدیه -  موفقه  - عارفه -  مریم کبری -  حصانه -  ریحانه النبی -  بهجه الفواد -  حبیبه المصطفی -  دره البیضاء  - زکیه -  مظلومه  - محدثه  - مغضوبه -  رضیه  - حوراء الانسیه  - حجه الکبری -  طاهره و ... 

کنیه های آن حضرت : ام الائمه -  ام الحسن -  ام الحسین -  ام الحسنین -  ام ابیها -  ام الخیره -  ام الفضائل -  ام الاخیار -  ام الازهاره -  امن النجباء -  ام العلوم -  ام الکتاب -  ام الریحانتین - ام البرره -  ام الانوار -  ام الاطهار -  ام الابرار.

گذری کوتاه بر زندگانی بی بی دو عالم حضرت فاطمه زهرا : امام صادق (ع) از پیغمبر اکر (ص) روایت کرده که فرمودند : نور فاطمه قبل از اینکه زمین و آسمان خلق شوند آفریده شد . پرسیدند : یا رسول الله مگر فاطمه انسیه نیست ؟ ( یعنی از جنس بشر نیست ؟ ) فرمودند : فاطمه به باطن حوریه است و به ظاهر انسیه است . گفتند : یا رسول الله چگونه می شود که به باطن حوریه و به ظاهر انسیه باشد ؟ حضرت فرمودند : خداوند نور زهرا را قبل از خلقت آدم در آن موقعی که ارواح خلایق را خلق کرده بود آفرید . موقعی که حضرت آدم را خلق کرد ، نور زهرا را به آدم عرضه کرد . حضرت امام حسن عسگری (ع) می فرمایند : وقتی که خدا حضرت آدم و حوا را خلق کرد ، ایشان در بهشت افتخار کردند و گفتند : خداوند خلقی از ما بهتر نیافریده است . خدای تعالی به جبرئیل وحی کرد که : حضرت آدم و حوا را به جانب فردوس اعلی ببر . همین که آدم و حوا داخل فردوس شدند ، دختری را دیدند که بر روی تختی از تختهای بهشت نشسته تاجی از نور بر سر دارد ، دو گوشواره از نور بر گوش دارد ، همه بهشت ها از نور او روشن گردیده است .  حضرت آدم از جبرئیل پرسید : این دختر کیست که تمام بهشتها را با نور خودش روشن گردانیده است ؟ جبرئیل فرمود : این فاطمه دختر حضرت محمد است محمد ، پیغمبری است از فرزندان تو که در آخر الزّمان مبعوث شد . حضرت آدم فرمود : این تاجی که بر سر دارد چیست ؟ جبرئیل فرمود : این تاج شوهر او امیر المومنین علی بن ابی طالب است . آدم فرمود : این گوشواره ها که در گوش او است چیست ؟ جبرئیل فرمود : دو فرزندانش حسن و حسین است . آدم فرمود : آیا ایشان قبل از من آفریده شده اند ؟ جبرئیل فرمود : ایشان مدت چهار هزار سال قبل از اینکه تو خلق شوی در علم خدا پنهان بوده اند .

سخن گفتن آن حضرت در رحم مادر : امام صادق (ع) می فرماید : موقعی که حضرت ام المومنین خدیجه کبری با پیامبر اسلام ازدواج کرد ، زنان مکه از دشمنی که با خدیجه داشتند از آن بانو کناره گیری می کردند ، به خدیجه سلام نمی کردند و نمی گذاشتند زنان دیگر نزد خدیجه بروند . حضرت خدیجه از رفتار آنها دچار وحشت بزرگی شد ، وحشت آن بزرگوار از این لحاظ بود که مبادا کفار از کثرت عداوت و دشمنی صدمه ای به وجود پیغمبر خدا بزنند . همین که حضرت خدیجه کبری حضرت زهرا را حامله شدند ، فاطمه در رحم مادر ، با مادرش صحبت می کرد و مونس مادر بود . مادر را امر به صبر می کرد . حضرت خدیجه این موضوع را از پیغمبر اکرم پنهان می کرد ، یکی از روز ها که رسول خدا نزد خدیجه آمد شنید که خدیجه با شخصی سخن می گوید ، در صورتی که کسی نزد آن بانو نبود ! فرمودند : با چه کسی گفتگو می کردی ؟ خدیجه فرمود : با این فرزندی که در شکم من است . این فرزند مونس من است و با من سخن می گوید . رسول اکرم فرمود : این جبرئیل است که به من خبر می دهد که این فرزند دختر است ، این فرزند ، فرزندی پاک و با میمنت و با برکت خواهد بود . خدا نسل مرا از این فرزند به وجود می آورد . امامان و پیشوایان از نسل او خواهند بود .

ولادت آن حضرت : امام صادق (ع) درباره ی ولادت آن حضرت می فرماید : موقعی که حضرت خدیجه کبری درد زاییدن را احساس کرد ، نزد زنان قریش و بنی هاشم فرستاد که پیش من بیایید . ولی آنها در جواب گفتند : چون تو حرف ما را قبول نکردی و با یتیم ابوطالب که تهی دست است ، ازدواج کردی ، ما نزد تو نخواهیم آمد و در امور تو مداخله نخواهیم کرد . حضرت خدیجه پس از شنیدن این جواب فوق العاده غمگین شد در همین نگرانی بود که دید چهار زن گند مگون و بلند بالا که به زنان بنی هاشم شباهت دارند حاضر شدند . حضرت خدیجه از مشاهده ایشان ترسیدند ! یکی از آن زنان به حضرت خدیجه گفت : نترس ! ما فرستادگان پروردگاریم که به جانب تو آمده ایم ، ما برای حمایت تو حاضر شده ایم من ساره زوجه حضرت ابراهیم هستم ، زن دومی آسیه دختر مزاحم است ، سومین زن حضرت مریم دختر عمران می باشد و زن چهارمی ام کلثوم خواهر حضرت موسی بن عمران است . خدای رئوف ما را فرستاده که نزد تو باشیم و از تو پذیرایی نماییم . یکی از آن زنان در جانب راست و دیگری در سمت چپ حضرت خدیجه نشست ، زن سوم مقابل صورت آن بانو و چهارمین ایشان ، پشت سرش جایگزین شد . در این موقع بود که حضرت فاطمه زهرا در صورتی که پاک و پاکیزه بود ، متولد شد . موقعی که ولادت یافت نوری از آن حضرت درخشندگی کرد ، که خانه های مکه را روشن و منور کرد . هیچ موضعی در مشرق و مغرب نبود ، مگر این که از آن نور روشن گردید . تعداد ده نفر از حور العین وارد خانه آن بزرگوار شدند که در دست هر یک از آنان ابریق و طشت بهشتی دیده می شد ، که در ابریق های ایشان پر از آب کوثر بود . آن زنی که در مقابل حضرت خدیجه نشسته بود ، حضرت زهرا را برداشت و با آب کوثر شستشو داد . پارچه ای سفید را که از شیر سفید تر بود بیرون آورد و حضرت زهرا را در میان آن پیچید . پارچه دیگری را برای آن حضرت مقنعه قرار داد در همین موقع بود که حضرت به یگانگی خدا شهادت داد و فرمود : شهادت می دهم به یگانگی خدا و به این که پدرم پیغمبر خدا بهترین پیامبران است و شهادت می دهم بر این که شوهرم بهترین وصی پیغمبر خدا خواهد بود و به این که فرزندانم بهترین فرزند زادگان انبیاء هستند . بعد از آن شهادتها بر آن زنان سلام کرد و هر یک از ایشان را به نامشان صدا زد ، آن زنان شادی می کردند . حوریان بهشت خندان شدند و یکدیگر را بشارت دادند ، اهل آسمانها نیز به یکدیگر مژده به ولادت حضرت زهرا می دادند ، نوری در آسمان هویدا شد که قبلا نظیر آن را ندیده بودند . آن زنان مقدسه به حضرت خدیجه کبری گفتند : این دختر پاک و پاکیزه و با برکت را بگیر که خدا او را با نسل او برکت داده است . حضرت خدیجه ، فاطمه زهرا را در حالی که مسرور و خوشحال بود گرفت و به آن حضرت شیر داد . حضرت فاطمه زهرا در یک روز به اندازه یک ماه اطفال معمولی رشد می کرد و در یک ماه به اندازه یک سال اطفال دیگر رشد و نمو می نمود .

صداق و مهریه آن حضرت : در کتاب ینابیع الموده باب (55) از جمال الدین زرندی روایت کرده که : صداق حضرت فاطمه زهرا چهار صد مثقال نقره بود . در کتاب منتخب التواریخ می نویسد : یک مثقال شرعی هجده نخود است ، بنابراین چهار صد مثقال شرعی ، سیصد مثقال بیست و چهار نخود می شود و به حساب قران بیست و شش تومان و دو قران و نیم می شود . علامه مجلسی در بحارالانوار می نویسد : جبرئیل (ع) نزد پیغمبر اسلام (ص) آمد و فرمود : خدا می فرماید : (( یک پنجم دنیا ، یک سوم بهشت ، نهر فرات ، رود نیل ، رود نهروان ، و نهر بلخ را صداق حضرت فاطمه زهرا قرار دادم . یا محمد تو زهرا را با پانصد درهم به علی تزویج کن که بعد از این برای امت تو سنت و دستور باشد . و نیز علامه مجلسی می نویسد : پیغمبر اکرم (ص) به امیر المومنین علی بن ابی طالب (ع) فرمود : خدا فاطمه را برای تو تزویج کرد و تمام زمین را صداق او نمود . کسی که روی زمین راه رود و دشمن تو باشد ، راه رفتن او حرام است و نیز در همان کتاب می نویسد : صادق آل محمد (ع) فرمود : (( خدا یک چهارم دنیا و همه بهشت و جهنم را صداق فاطمه زهرا قرار داده ، تا این که زهرا دوستان خود را در بهشت و دشمنان خویش را در جهنم داخل نماید . ))

جهیزیه آن حضرت : موقعی که پیغمبر اسلام (ص) می خواست حضرت زهرا را برای امیر المومنین علی (ع) تزویج کند فرمود : یا علی ، چقدر خرج عروسی داری ؟ حضرت فرمود : من یک اسب و زره دارم . پیغمبر فرمود : اسب را که لازم داری ولی برخیز و زره را بفروش و پول آن را برای من حاضر کن . امیر المومنین علی (ع) می فرماید : من برخاستم ، زره خود را فروختم . پول آن را به رسول خدا تقدیم نمودم . پیغمبر اکرم (ص) یک مبلغی از ان پول را به بلال داد و فرمود : برو از برای زهرا خرید کن و مبلغی هم از ان پول را به ابوبکر داد و فرمود : می روی بازار و برای زهرا خرید عروسی کن و عمار بن یاسر را با چند نفر از اصحاب دنبال ابوبکر روانه کرد . پیراهنی به هفت درهم خریدند ، مقنعه ای به چهارده درهم ، تختی که میان آن ها لیف خرما بود ، دو عدد پشتی از جامه های مصری گرفتند که یکی از آن ها با لیف خرما پر کرده بودند و دیگری را از پشم ، قطیفه خیبریه ، چهار متکا از پوست طائف خریدند که محتویات آن ها علف ادخر بود ، پرده پشمی ، حصیر هجری ، یک دست آسیا ، بادیه مسی ، ظرف آب خوری که از پوست بود ، کاسه چوبی برای شیر ، مشک آب ، آفتابه ای که به قیر اندوده شده بود ، سبوی سبز ، کوزه های سفالی . همین که تمام جهاز را خریدند و به حضور پیغمبر خدا آوردند آن حضرت آنها را بدست گرفت ، ملاحظه کرد و فرمود : بار خدایا این جهاز را بر اهل بیت من مبارک گردان . جواد مغنیه می نویسد : امیر المومنین علی (ع) ریگهای خوبی کف حیاط ریخته بود و دو طرف چوبی را به دو دیوار برای رختی به کار برده بود زیرا کمد و جا لباسی برای لباس عروس نبود . اگر پیغمبر اسلام (ص) فاطمه زهرا را برای آن رجالی که خواستگار آن بانو بودند تزویج می کرد ، جهاز حضرت زهرا اولین جهاز آن زمان بود و به جای آن ریگهای گسترده ابریشم گسترده می شد و به جای آن چوب ، چوب رختی آبنوس و عاج قرار می گرفت و به جای ظرف سفالی و شاخه خرما طلا و نقره بود و به جای آن مشک آب خوری که سینه حضرت زهرا به وسیله آن سیاه شده بود و به جای آن آسیایی که به وسیله آن دست حضرت زهرا ورم کرده بود قصر های بر افراشته و خدمت گذاری آماده می گردید . ولی حرف اینجاست آیا سعادت و وقار انسان در قصر های مهم و زیبا خواهد بود ؟! از قدیم الایام گفته اند : ارزش مکان به قدر آن کسی است که در آن مکان نشسته باشد . مجنون به لیلی می گفت : هر مکانی که تو باشی همان جا مکان من است . در همین مکان و همین خانه ای که بیشتر اساسیه آن سفالی بود پیغمبر اکرم (ص) خوشحال و مسرور می شد و برای نفس نفیس خود سعادت می یافت . محبت پدری را نسبت به پاره تن خود زهرا دو نوگل خود امام حسن و امام حسین (ع) و علی (ع) که برادر و وارث علم و حکمت و شریک در خصایص آن حضرت غیر از نبوت بود اظهار می کرد . در همین خانه ای که آل رسول و حسنین (ع) را در برگرفته بود ، پیغمبر اسلام می نشست و از دیدن اهل و اولاد خود برخوردار می گردید و در راه دعوت خود از مخالفین اذیت و آزار ها می کشید . در همین خانه بود که بزرگ خانه یعنی حضرت رسول اکرم (ص) با عائله خود می نشست ، علی طرف راست آن حضرت و فاطمه سمت چپ و حسنین در کنار آن بزرگوار ، گاهی حسن و گاهی حسین را می بوسید ، برای آنان از خدا برکت می خواست ، برای ایشان دعا می کرد از خدا می خواست که بدی را از آنان دور کند و آنان را پاکیزه کند ، یک نوع پاکیزه کردن مخصوص . از همین خانه بود که پیغمبر اسلام به مسافرت می رفت و پس از مراجعت برای اولین بار وارد همین خانه می شد . در همین خانه بود که جبرئیل (ع) وحی را از طرف خدا به قلب پیغمبر اکرم نازل می کرد . در همین خانه بود که ملائکه حسنین (ع) را که دو بزرگ جوان اهل بهشتند ، خدمت می کردند . از همین خانه بود که نور هدایت اسلام مدتها برای مردم پرتو افشانی می کرد در قصر های مرتفع و بر افراشته و فسق و فجور تولید می شود . ولی در این خانه کوچک بود که زهرا (ع) و شوهر و فرزندانش صبح و شب خدا را تسبیح می گفتند .

باقیات الصالحات آن حضرت : امیر المومنین علی (ع) می فرماید : فاطمه زهرا که نزد پیغمبر اسلام محبوب ترین مردم بود آنقدر با مشک آب اورد که اثر آن در سینه اش باقی ماند ، آن قدر آسیاب کرد که دستهایش پینه بست ، آن قدر خانه را جاروب کرد که لباسهایش سیاه شد . و از فشار این گونه زحمت ها دچار ضعف شدیدی می شد . یکی از روزها من به زهرا گفتم : برو از پدر خود تقاضا کن که کنیزی برای تو خریداری نماید تا کمک کار شما باشد . وقتی که حضرت فاطمه زهرا به حضور حضرت رسول اکرم (ص) آمد دید یک عده در خدمت آن حضرت مشغول گفتگو هستند . فاطمه (ع) خجالت کشید با آن حضرت صحبت کند ، لذا به جانب خانه خود برگشت . پیغمبر اکرم (ص) متوجه شد که حضرت زهرا حاجتی داشته لذا روز دیگر صبح زود نزد ما آمد و آنگاه فرمود : ای فاطمه چه حاجتی داشتی که دیروز پیش من آمدی ؟ فاطمه زهرا خجالت کشید . چیزی نفرمود . من جریان را به عرض آن حضرت رسانیدم . پیغمبر خدا فرمود : آیا می خواهید که چیز بهتر از کنیز را به شما تعلیم دهم ؟ ما گفتیم : آری . فرمودند : وقتی که می خواهید بخوابید سی و سه مرتبه سبحان الله سی و سه مرتبه الحمد الله و سی و چهار مرتبه الله اکبر بگویید . فاطمه زهرا پس از شنیدن این موضوع سه مرتبه فرمود : از خدا و از رسول خدا راضی شدم . مولف می گوید : بین فقها این طور مشهور است که سی و چهار مرتبه الله اکبر و سی و سه مرتبه الحمد الله و سی و سه مرتبه سبحان الله گفته شود . حضرت فاطمه زهرا می فرماید : در یکی از شبها که من رختخواب خود را گسترده بودم و می خواستم بخوابم ، پدر بزرگوارم نزد من آمد و فرمود : ای فاطمه قبل از اینکه بخوابی چهار عمل را انجام بده ؛ اول یک قرآن ختم کن ، دوم اینکه پیغمبران را برای خود شفیع کن ، سوم اینکه مومنین را خشنود کن و چهارم اینکه یک حج عمره و یک حج تمتع را به جای بیاور ! همین که این دستور را به من فرمود مشغول نماز شد ، من صبر کردم تا آن بزرگوار از نماز خود فارغ شود گفتم : یا رسول الله برای من مقدور نیست که فعلا این دستور را انجام دهم ! پیغمبر خدا لبخندی زد و فرمود : گفتم سه مرتبه قل هو الله احد را بخوانی مثل این است که یک قرآن را ختم کرده باشی ، اگر به من و پیغمبران قبل از من صلوات بفرستی در روز قیامت ما شفیع تو خواهیم شد ، اگر یک مرتبه بگویی : (( سبحان الله و الحمد الله و لا اله الا الله و الله اکبر )) مثل این است که یک حج عمره و یک حج تمتع را به جا آورده باشی . و اگر بر مومنین استغفار کنی از تو خشنود خواهند شد .

غصب فدک : محدث قمی در کتاب بیت الاحزان از قول صادق آل محمد می نویسد : موقعی که عده ای با ابوبکر بیعت کردند و کار خلافت او محکم شد و از مهاجرین و انصار بیعت گرفت ، مأمور فرستاد تا وکیل فاطمه زهرا را از فدک بیرون کردند . وقتی که فاطمه زهرا این موضوع را شنید ، نزد ابوبکر آمد و فرمود : چرا میراث پدرم را از من گرفتی ؟ برای چه وکیل مرا از فدک بیرون کردی در صورتی که پیغمبر اسلام این ملک را به امر خدا به من داده بود . ابوبکر گفت : برای این ادعا شاهد بیاور . فاطمه زهرا ام ایمن را آورد ، ام ایمن به ابو بکر گفت : من قبل از این که قول پیغمبر اکرم را که راجع به من فرموده نقل نکنم و بر تو اتمام حجت ننمایم درباره حضرت زهرا شهادتی نخواهم داد . و گفت : ای ابوبکر تو را به خدا قسم می دهم ، آیا این چنین نیست که پیغمبر اسلام راجع به من فرموده : ام ایمن زنی از زنان بهشت است ؟ ابوبکر گفت : همین طور است ، من این را می دانم که رسول خدا درباره تو چنین سخنی را فرموده بودند . ام ایمن گفت : من شهادت می دهم که خدای رئوف به رسول اکرم وحی فرستاد و این آیه شریفه را برای آن حضرت نازل کرد (( و آت ذا القربی حقه )) الی آخر . ( سوره اسراء آیه 28 ) رسول خدا به امر پروردگار خود فدک را به فاطمه زهرا بخشید ، امیر المومنین علی (ع) هم آمد و همین شهادت را داد . ابوبکر نامه ای راجع به فدک نوشت و به فاطمه زهرا داد . وقتی که عمر آن نامه را دید پرسید : این نامه چیست ؟ ابوبکر گفت : فاطمه ادعای فدک کرده و برای صدق مدعای خود ام ایمن و علی بن ابی طالب (ع) را شاهد آورده ، آنان بر صدق مدعای زهرا شهادت دادند . لذا من این نامه را نوشتم و ه زهرا دادم که فدک مال او باشد . عمر پس از شنیدن این موضوع آن نامه را از دست حضرت زهرا گرفت و پاره پاره کرد و گفت : فدک غنیمتی است که مال همه مسلمین است . صاحب منتخب التواریخ می نویسد : پس از آنکه فدک غصب شد ، تا زمان عثمان بن عفان در دست غاصبین بود و عثمان بن عفان فدک را به پسر عموی خود مروان بن حکم داد از آن به بعد تا زمان عمر بن عبدالعزیز فدک در تصرف آل مروان بود ، عمر بن عبدالعزیز بر حق بودن حضرت زهرا را درباره ی فدک تصدیق کرد ، لذا فدک را به امام باقر رد کرد . موقعی که عمر بن عبدالعزیز از دنیا رفت یزید بن عبدالملک فدک را غصب نمود . همین که سفاح روی کار آمد فدک را به فرزندان علی بن ابی طالب (ع) رد کرد باز منصور فدک را در زمان خود غصب نمود و مهدی عباسی بعد از منصور فدک را به فرزندان فاطمه زهرا رد کرد . پس از مهدی پسرش هادی فدک را غصب کرد و مأمون بعد از هادی فدک را به اولاد زهرا رد کرد . فدک تا زمان متوکل در تصرف فرزندان فاطمه بود و ایشان را بی نیاز می کرد . وقتی که متوکل غصب خلافت نمود فدک را هم غصب نمود . ابن شهر آشوب می نویسد : هارون الرشید به حضرت موسی بن جعفر گفت : حدود فدک را معلوم کن ، تا من آن را به شما رد کنم . حضرت موسی بن جعفر فرمود : یک حد آن عدن است و حد دیگرش سمرقند ، حد سوم افریقیه و حد چهارم آن سیف البحرات است . هارون گفت : پس از برای ما چیزی باقی نخواهد ماند . ( یعنی ای هارون تمام این مملکتی که در دست تو است در حکم فدک و غصب است و حق خانواده ما خواهد بود . )

جریان آتش : محدث قمی در کتاب بیت الاحزان می نویسد : عمر بن الخطاب برای معاویه نوشت ؛ من در خانه امیر المومنین آمدم که علی را از خانه بیرون آورم ، لذا به فضه ، کنیز آن حضرت گفتم : به علی بگو از خانه بیرون آید و با ابوبکر بیعت نماید ، زیرا که همه مسلمین برای بیعت با ابوبکر اجتماع کرده اند . فضه در جوابم گفت : علی مشغول به کاری می باشد و فعلا نمی تواند به مسجد بیاید . من گفتم : این حرف های زنانگی را کنار بگذار و به علی بگو بیاید و با ابوبکر بیعت نماید ، چنانچه بیرون نیاید ، به طور اجبار او را بیرون خواهم آورد . ما در این گفتگو بودیم که ، فاطمه زهرا پشت در آمد و فرمود : ای مردمان گمراه ، ای مردمان که خدا و پیغمبر را تکذیب کردید ، چه می گویید ؟ از جان ما چه می خواهید ؟ من گفتم : ای فاطمه ، چرا پسر عمویت ، تو را برای جواب گرفتن فرستاده و خودش پشت پرده حجاب نشسته است ؟ فاطمه زهرا فرمود : عمر ، سر کشی تو بود که مرا از جای خود حرکت داد تا حجت را بر تو تمام نمایم . من گفتم : ای فاطمه ، این حرفهای باطل و قصه های زنانگی را رها کن ، برو به علی بگو از خانه بیرون آید و با ابوبکر بیعت نماید . فاطمه در جوابم فرمود : تو لیاقت دوستی و دشمنی نداری . عمر ! تو مرا به وسیله حزب شیطان می ترسانی در صورتی که حزب شیطان سست و ضعیف است . من به فاطمه گفتم : اگر علی بیرون نیاید ، من هم هیزم فراوانی جمع می کنم و این خانه را با اهل آن می سوزانم ، یا این که علی را به جهت بیعت نکردن با ابوبکر خواهم کشت ! پس از این گفتگو ها تازیانه قنفذ را گرفتم و فاطمه زهرا را با آن آزردم و بعد از آن به خالد بن ولید و دیگران هم گفتم : هیزم برای من جمع کنید . سپس به فاطمه گفتم : الان این خانه را با اهلش به آتش می کشم . فاطمه زهرا فرمود : ای عمر ای دشمن خدا و رسول . علی این را بگفت و با دو دست خود لنگه در راپیش کرد و از ورود ما جلوگیری کرد . من در را به شدت تمام فشار دادم ، زهرا را عقب زدم ، دستهای فاطمه را با تازیانه ای که در دست داشتم آزردم ، بلکه لنگه در را رها کند . اما فاطمه زهرا در را نگشود . ولی صدای ناله و گریه او را از شدت درد تازیانه می شنیدم . ناله فاطمه آن چنان در دل من تاثیر کرد که نزدیک بود منقلب شوم و از در خانه آن حضرت برگردم . اما در این موقع بود که بیاد دشمنی های علی بن ابی طالب که راجع به ریختن خون بزرگان عرب داشت ، افتادم ، مکر و جادوهای محمد را متذکر شدم ، لذا در آن حینی که فاطمه زهرا سینه و بازوی خود را برای جلو گیری از باز شدن در به پشت در چسبانیده بود . آنچنان با لگد به در زدم که صدای ضجّه و ناله زهرا را شنیدم ، از شنیدن این ناله گمان کردم که مدینه زیر و رو شده و شهر به حرکت در آمده است ، در این موقع بود که زهرا فرمود : (( ای پدر بزرگوار ، ای رسول خدا ، آیا روا باشد که با دختر و حبیبه تو این طور رفتار نمایند . آه ای فضه مرا بگیر ! به خدا قسم آن بچه ای را که در شکم داشتم کشته شد . )) وقتی من در خانه حضرت زهرا را با فشار باز کردم و دیدم زهرا به دیوار تکیه کرده و درد مخاض او را فرا گرفته است و در حال سقط جنین است . موقعی که وارد خانه شدم ، فاطمه با آن حالی که داشت متوجه ورود من شد . ولی من پرده غضب جلوی چشمم را گرفته بود . وقتی که زهرا نزدیک من آمد آنچنان روی مقنعه سیلی به صورت زهرا زدم که گوشواره از گوش او افتاد و خود زهرا هم نقش زمین شد .

غم و اندوه آن حضرت : وقتی که رسول خدا به شهادت رسید و امیر المومنین علی (ع) بدن آن حضرت را از زیر پیراهن غسل می داد ، فاطمه اطهراز علی خواهش کرد ، که پیراهن پیغمبر خدا را به آن بانو نشان دهد . وقتی علی این موضوع را از زهرا مشاهده کرد ، پیراهن رسول خدا را از نظر زهرا پنهان نمود . موقعی که پیغمبر اسلام به شهادت رسید ، عزای عمومی در مدینه اعلام شد . عموم مردم خصوصا بنی هاشم دچار مصیبت بزرگی شدند ولی در عین حال هیچکس مثل فاطمه غرق دریای غم و اندوه نشد. غم و اندوه زهرا را درباره این مصیبت عظمی غیر از خدا کسی نمی دانست ، غم و اندوه فاطمه زهرا تخفیف پیدا نمی کرد . هر روزی که فرا می رسید غم و حزن فاطمه از روز قبل بیشتر می شد . فاطمه زهرا مدت هفت روز از خانه بیرون نیامد ، روز هشتم که فرا رسید ، زهرای اطهر به قصد زیارت قبر پدر بزرگوارش از خانه خارج شد . با گریه و ناله به جانب قبر پیغمبر اکرم حرکت کرد ، دامن لباسش بر زمین کشیده می شد ، چادر آن حضرت به پاهایش می پیچید ، آن قدر گریه می کرد که از زیادی اشک چشم آن حضرت جایی را نمی دید . همین که حضرت زهرا به قبر پدر بزرگوارش نزدیک شد و چشمش به قبر پدر خود افتاد خود را به روی قبر پدر انداخت و غش کرد . زنان مدینه پس از مشاهده این صحنه ، به طرف زهرا شتافتند . دور آن حضرت حلقه زدند ، آب به صورت آن بانو پاشیدند و او را به هوش آوردند . وقتی که فاطمه زهرا به هوش آمد ، با صدای بلند گریه کرد و پدر خود را مخاطب قرار داد و فرمود : (( قوت من برطرف شد و طاقتم به پایان رسید و دشمنم مرا شماتت و سرزنش کرد و غم و اندوه مرا می کشد . )) ای پدر بزرگوار ، من بعد از تو سرگدان و حیران شدم ، یکه و تنها گردیدم ، صدای من خاموش شد و پشت من از مصیبت تو شکست . (( من از زندگانی ناکام شدم و روزگارم تیره و تار گردید . )) ای پدر بعد از تو انیس و مونسی برای وحشت خود ندارم ، کسی نیست که مرا از گریه آرام کند و باز دارد ، اشک چشمم از مصیبت تو خشک نمی شود . بزرگان اهل مدینه به نزد حضرت امیر المومنین علی (ع) آمدند و گفتند : یا ابا الحسن ، فاطمه زهرا شب و روز گریه می کند ، ماشبها از گریه فاطمه خواب نداریم و روز هااز کثرتمشغله کار آرام نداریم . ما به شما می گوییم که به زهرا بگویید : یا شب گریه کند یا روز . علی فرمودند : بسیار خوب من پیغام شما را به فاطمه می رسانم . امیر المومنین علی (ع) موقعی نزد حضرت فاطمه زهرا وارد شد که آن حضرت مشغول گریه و زاری بود . وقتی چم فاطمه به آن حضرت افتاد ، اندکی گریه آن حضرت تخفیف یافت . امیر المومنین علی به فاطمه زهرا فرمود : ای دختر پیغمبر بزرگان اهل مدینه به نزد من آمدند و از من خواسته اند از شما خواهش کنم در عزای پدرت یا شب گریه کنی یا روز . فاطمه فرمود : یا عی من چندان توقفی در میان این مردم نخواهم کرد عنقریب است که من از میان این مردم می روم ، به خدا قسم که من از گریه و زاری ساکت نمی شوم تا به پدرم رسول خدا ملحق شوم . امیرالمومنین علی (ع) فرمود : اختبار دار شما هستید . آن حضرت اتاقی در بقیع برای فاطمه هزار بنا کرد که آنرا بیت الاحزان می گفتند . همین که صبح می شد فاطمه مظلومه امام حسن و امام حسین را از جلو روانه می کرد و خود آن بانو به دنبال ایشان با حالتی اندوهناک و چشمانی پر از اشک به جانب بقیع می رفت . از صبح تا شب میان قبر ها می گردید و اشک می ریخت . موقعی که شب می شد ، امیر المومنین علی (ع) می آمد  و ایشان را به منزل می آورد . امام صادق می فرماید : اشخاصی که در عالم زیاد گریه کردند پنج نفر بودند : (( آدم ، یعقوب ، یوسف ، فاطمه هزا ، امام سجاد )) اما آدم ؛ از فراق بهشت آن قدر گریه کرد که اثر گریه در گونه صورتش به جای ماند . اما یعقوب ؛ آن قدر از فراق یوسف گریه کرد که کور شد . به حضرت یعقوب گفتند که : به خدا قسم تو آن قدر از یوسف یاد می کنی ، تا این که خود را دچار مشقت بزرگ کنی و هلاک شوی . اما فاطمه زهرا ؛ آن قدر در عزای پدر بزرگوار خود گریه کرد که اهل مدینه از گریه آن حضرت گله مند شدند . لذا به فاطمه گفتند : تو ما را به وسیله گریه کردن خود ناراحت می کنی . بعد از آن فاطمه زهرا می رفت سر قبر شهداء احد می رفت و هر چه که می خواست گریه و زاری می کرد . اما یوسف ؛ آن قدر گریه کرد که اهل زندان از گریه آن حضرت اذیت و ناراحت شدند لذا به یوسف گفتند : یا شب گریه کن که ما روز آرام داشته باشیم ، یا روز گریه کن تا ما شب آرام باشیم . اما امام سجاد ؛ نزدیک چهل سال در عزای پدر خود گریه کرد . هرگز غذایی نزد آن حضرت نمی گذاشتند که گریه نکند و هرگز آبی نیاشامید که گریه ننماید .

وصایای آن حضرت : موقعی که حضرت فاطمه اطهر مریض شد و مدت چهل روز از مریضی آن حضرت گذشت و یقین به موت کرد فرستاد تا امیر المومنین علی (ع) و ام ایمن و اسماء بنت عمیس را حاضر کردند . بعد از آن به علی فرمود : یا علی به من خبر مرگ رسیده ، لذا عازم سفر آخرت می باشم ، من از این مرض جان به در نخواهم برد تا به پدرم رسول خدا ملحق شوم یا علی وصیتهای مراگوش کن . امیر المومنین علی (ع) امر کرد تا هر که در اتاق است بیرون رود ، آنگاه به بالین حضرت فاطمه زهرا نشست و فرمود : چه وصیتی داری ؟ حضرت زهرافرمودند : یا علی آن روز که با من معاشرت کردی ، خیانتی از من ندیدی ، من در این مدت به امر تو مخالفت نکردم . حضرت فرمودند : من از تو گله مند نیستم ، تو داناتر ، نیکو تر ، پرهیز کار تر و کریم تر از آن که من راجع به مخالفت خود تو را ملامت نمایم . من از فراق ت و فوق العاده نگرانم ولی چه کنم این امر (( موت )) چاره پذیر نیست به خدا قسم که مصیبت پیغمبر و تو برای من خیلی بزرگ و ناگوار است . از دست دادن تو برای من بی نهایت دشوار است ، به خاطر همین می گویم : (( انا لله و انا الیه راجعون )) از این مصیبتی که مرا محزون کرد و دل مرا آتش زد ، به خدا قسم این مصیبت یک نوع مصیبتی است که نمی تواند آن را تخفیف دهد این یک نوع غم و اندوهی است که عوض پذیر نخواهد بود . بعد از این گفتگو ها علی و فاطمه هر دو گریه کردند ، حضرت ساعتی سر مبارک فاطمه زهرا را به دامن گرفت و به سینه خود چسبانید و به آن بانو فرمود : هر وصیتی داری بکن ، زیرا من وصیتهای تو را من انجام می دهم و بر کارهای خود مقدم می دارم . فاطمه زهرا فرمود : یا علی خدا تو را جزای خیر دهد من به تو وصیت می کنم که بعد از من با امامه دختر خواهرم ازدواج کن ، زیرا مرد ناچار است که زن بگیرد . امامه مثل من نسبت به فرزندانم مهربان است . یا علی برای من تابوتی بساز که من دیدم ملائکه آن را برای من می ساختند و این تابوت اولین تابوتی بود که در زمین ساخته شد . یا علی ، نگذار احدی از آن افرادی که در حق من ظلم کردند و حقم را غصب نمودند در تشییع جنازه من حاضر شوند و بر جنازه ام نماز گذارند . زیرا ایشان دشمن من و دشمن پیغمبر خدا می باشند . همین طور نگذار که احدی از تابعین ایشان بر بدنم نماز بخواند ، یا علی مرا شبانه در آن موقعی که چشم همه مردم به خواب رفته دفن کن . امام صادق (ع) می فرماید : وقتی که فاطمه زهرا به حال احتضار رسید ، به امیر الومنین علی (ع) وصیت کرد : یا علی همین که من از دنیا رفتم ، خودت مرا غسل می دهی و کفن می کنی و بر بدنم نماز می خوانی و مرا وارد قبر می نمایی . لحد مرا می پوشانی ، خاک روی قبرم می ریزی و آن را هموار می کنی ، وقتی که به خاکم سپردی ، مقابل صورتم بنشین ، زیاد قرآن و نماز بخوان ، زیرا آن ساعت ، ساعتی است که میت احتیاج به انس با زنده ها دارد و احدی را از محل دفن من تا روز قیامت آگاه مکن .

شهادت آن حضرت : شیعه و سنی از زن ابو رافع ( اسماء بنت عمیس ) روایت کرده اند که گفت : در آن بیماری که فاطمه مرضیه به وسیله آن به شهادت رسید من آن حضرت را پرستاری می کردم ، یکی از روز ها بود که بیماری آن بانو تخفیف کاملی پیدا کرده بود و علی بن ابی طالب هم دنبال کاری رفته بود . فاطمه زهرا به من فرمود : مقداری آب بیاور من غسل کنم و بدن خود را شست و شو دهم . من برای آن حضرت آب آوردم ،آن بانو بلند شد ، غسل به جا آورد ، لباسهای نو پوشید ، بعد از آن به من دستور داد که : رختخواب مرا در میان خانه بگستران . من امر آن بانو را انجام دادم و فاطمه مرضیه رو به قبله خوابیده و فرمود : من از دنیا خواهم رفت . علامه مجلسی می نویسد : فاطمه اطهر ما بین مغرب و عشاء از دنیا رفت ، موقعی که در حال احتضار رسید ، نظر تندی کرد و فرمود : آنچه را که من میبینم ، شما هم می بینید ؟ به آن بانو گفتم : مگر شما چه می بینید ؟ فرمود : این موکب آسمان است . این جبرئیل است ، این پیغمبر خدا است که به من می فرماید : ای دختر من نزد من بیا ، آن نعمت هایی که در جلو داری برای تو بهتر است . از زید بن علی بن الحسین (ع) روایت شده که : اهل مجلس در موقع رحلت حضرت زهرا صدای آهسته ملائکه را می شنیدند و بهترین بو های خوش را استشمام می کردند . اسماء بنت عمیس می گوید : فاطمه مرضیه به من فرمود تا آب از برایش آورم و آن بانو غسل کرد و لباس خود را خوشبو کرد بعد از آن رو به قبله خوابید و جامه ای روی خود کشید ، به من فرمود : یک ساعتی صبر ی کنی و مرا صدا می زنی ، اگر دیدی جواب تو را نگفتم، بدان که از دنیا رفته ام و به پدر بزرگوارم ملحق شده ام . اسماء پس از ساعتی انتظار آن بانو را صدا زد ولی جوابی نشنید ، برای دومین بار صدا زد : ای دختر محمد مصطفی (ص) ، ای دختر بهترین فرزندان آدم . چون جواب نشنید ، لذا آن جامه را از روی فاطمه اطهر برداشت ، همین که جامه را برداشت دید که فاطمه زهرا از دنیا رفته است . اسماء خود را روی جنازه بی بی انداخت ، پیکر آن حضرت را می بوسید و می گفت : موقعی که نزد پیغمبر خدا رفتی سلام مرا به آن حضرت برسان . در همین موقع بود که حسنین رسیدند و فرمودند : ای اسماء ، چرا مادر ما در این موقع خوابیده است ؟ اسماء گفت : مادر شما به خواب نرفته ، بلکه به رحمت خدا واصل گردیده است . امام حسن مجتبی خود را روی جنازه مادر انداخت صورت مادر را می بوسید و می فرمود : ای مادر قبل از این که روح از بدنم پرواز کند با من حرف بزن . امام حسین نیز خود را روی پای مادر انداخت . پاهای مادر را می بوسید و می فرمود : ای مادر من فرزند تو حسینم ، قبل از اینکه دلم پاره شود و از دنیا بروم با من صحبت کن . اسماء به حسنین گفت : بروید و پدر بزرگوار خود را از وفات مادر خود خبر دار کنید . حسنین به جانب پدر خود حرکت کردند وقتی که نزدیک پدر رسیدند ، با صدای بلند گریه کردند . صحا به استقبال ایشان دویدند و گفتند : خدا هرگز چشمان شما را گریان مکند ، برای چه گریه می کنید ؟ حسنین فرمودند : مادر را از دست داده ایم . وقتی که امیر المومنین علی (ع) این خبر وحشتناک را شنید بر روی در افتاد . در این موقع بود که امیر المومنین علی (ع) فرمود : ای فاطمه من بعد از تو خود را بوسیله چه کسی تسلی دهم ؟ طبق روایت دیگری آن حضرت در مسجد بود ، همین که این خبر وحشتناک را شنید ، بیهوش گردید ، آب به صورت آن حضرت پاشیدند تا به هوش آمد . بعد از آن حسنین را به دوش گرفت و به جانب فاطمه زهرا آمد . علامه مجلسی در جلد دهم بحار می نویسد : موقعی که حضرت فاطمه زهرا از دنیا رفت ، امیر المومنین علی (ع) این ها گفتند : (( جان من با ناله های خود حبس شده ، ای کاش جان م نبا ناله هایم خارج می شد ، بعد از تو خیری در زندگانی نخواهد بود ، جز این نیست که از خوف طولانی شدن زندگانیم می گریم . ))

قیامت و شفاعت آن حضرت : امام باقر می فرماید : حضرت فاطمه زهرا در روز قیامت در کنار جهنم خواهد ایستاد ، در آن روز میان دو چشم هر کسی نوشته خواهد شد ، مومن است یا کافر . در آن روز یکی از دوستداران اهل بیت را که گناه زیادی کرده باشد به طرف جهنم خواهند برد . وقتی که او را نزدیک حضرت زهرا می رسانند ، آن بانو در پیشانی آن شخص می خواند که این شخص دوست زهرا و فرزندان اوست . در این موقع است که فاطمه زهرا می فرماید : ای خدای من ، تو مرا فاطمه نامیدی و وعده فرمودی که دوستان مرا از آتش جهنم نجات دهی و وعده تو حق است ، و تو خلف وعده نخواهی کرد . خدای رئوف در جواب می فرماید : یا فاطمه راست گفتی ، حقا که من تو را فاطمه نامیدم ، تو و آن افرادی را که دوستدار تو و امامانی که از فرزندانت به وجود آمده باشند از آتش جهنم نجات داده ام وعده من بر حق است و خلف وعده نخواهم کرد . این شخص را از این جهت دستور دادم به جهنم ببرند که تو او را شفاعت کنی و من هم شفاعت تو را در حق او قبول نمایم ، تا آن قدرو منزلتی که تو نزد من داری بر ملائکه و پیغمبران معلوم شود ، هر کسی را که در پیش من می خوانی مومن است دست او را بگیر و داخل بهشت کن . پیغمبر اکرم می فرماید : در صحرای محشر خواهد فرمود : بار خدایا قضاوت کن بین من و افرادی که در حق من ستم کرده اند بار خدایا حکم کن بین من و آن اشخاصی که فرزندان مرا شهید کردند . از جانب خداوند سبحان ندا می رسد : ای حبیبه من و فرزند رسول من از من بخواه تا به تو عطا کنم نزد من شفاعت کن تا شفاعت تو را قبول کنم . به عزت و جلال خودم قسم که امروز ظالم و ستمکار از نزد من نخواهد گذشت مگر اینکه او را کیفر خواهم کرد . در این موقع است که فاطمه اطهر می فرماید : پروردگارا فرزندان مرا و شیعیان فرزندانم و دوستان فرزندانم را به من ببخش آن زمان از طرف خدای رئوف ندا خواهد رسید : فرزندان و شیعیان و دوستان زهرا و دوستان فرزندانش کجایند ؟ ایشان در حال می آیند که ملائکه رحمت آنان را از هر طرف گرفته باشند ، فاطمه مرضیه جلو خواهد افتاد و ایشان را به جانب بهشت راهنمایی می فرماید . صادق آل محمد می فرماید : موقعی که قیامت به شود ، خدای توانا خلق اولین و آخرین را در یک زمین جمع خواهد کرد ، بعد از آن منادی از طرف خدای حکیم ندا می کند : چشمان خود را ببندید . در این موقع است که حضرت زهرا بر ناقه ای از ناقه های بهشت سوار شده و هفتاد هزار ملک به دنبال آن حضرت می آیند . فاطمه اطهر در یکی از موقفهای شریف قیامت پیاده خواهد شد ، در حالی که پیراهن خون آلوده امام حسین را در دست دارد . فاطمه مرضیه می فرماید : خدایا این پیراهن فرزند من است و تو می دانی که با آن حضرت چه کرده اند ، خدای رئوف می فرماید : من آنچه را که موجب خشنودی تو باشد انجام می دهم . فاطمه اطهر می فرماید : بار خدایا انتقام مرا از کشندگان حسینم بگیر .

شمه ای از فضائل و معجزات آن حضرت : ابن شهر آشوب و قطب راوندی روایت کردند که : روزی حضرت امیر المومنین علی (ع) محتاج به قرض شد ، چادر حضرت فاطمه زهرا را به نزد مردی یهودی که نامش زید بود ، رهن گذاشتند و مقداری جو قرض گرفتند . سپس یهودی آن چادر را به خانه برد و در حجره گذاشت . چون شب شد زن یهودی به آن حجره آمد ، دید نوری از آن چادر ساطع می شد که تمام حجره را روشن کرده بود ، وقتی زن آن حالت غریب را دید ، به نزد شوهر خود رفت و آنچه را که دیده بود نقل کرد ، مرد یهودی پس از شنیدن آن حالت تعجب کرد و فراموش کرده بود که چادر حضرت فاطمه در آن خانه است . به سرعت شتافت و داخل آن حجره شد و دید که شعاع چادر آن خورشید فلک عصمت است ، که مانند بدر منیر خانه را روشن کرده بود . مرد یهودی از مشاهده این حالت تعجبش زیاد شد . سپس مرد یهودی و زنش به خانه خویشان خود دویدند و هشتاد نفر از ایشان را حاضر گردانید و از برکت شعاع چادر حضرت زهرا همگی به نور اسلام منور شدند .

***

ابن بابویه به سند معتبر از امام حسن روایت کرده است که حضرت فرمودند : در شب جمعه مادرم فاطمه در محراب خود ایستاده و مشغول بندگی حق تعالی و پیوسته در رکوع ، سجود ، قیام و دعا بود ، تا خورشید طلوع کرد . شنیدم پیوسته دعا می کرد ، برای مومنین و مومنات و ایشان را نام می برد و بسیار دعایشان می کرد . سپس گفتم ای مادر چرا برای خودتان دعا نکردید ، ولی برای دیگران دعا کردید . مادرم فرمودند : ای فرزندم ، اول همسایه و آخر خود را باید دعا کرد .

***

شیخ کلینی از حضرت صادق روایت کرده که فرمودند : روی زمین گیاهی اشرف و پرنعمت مثل خرفه نیست و او سبزی مادرم فاطمه است . سپس فرمود خدا لعنت کند بنی امیه را که خرفه را (( ببقله الحماء )) نام گذاشتند به دلیل بغض و عداوتی که با ما و مادرم فاطمه داشتند .

***

روایت دیگر است که روزی رسول اکرم (ص) از اصحاب خود از حقیقت زن سوال فرمودند . اصحاب گفتند : زن عورت است . فرمود در چه حالی زن به خدا نزدیکتر است ؟ اصحاب جواب را نمی دانستند ، چون حضرت فاطمه این مطلب را شنید ، عرض کرد : نزدیک ترین حالت زن به خدا آن است که ملازم خانه خود باشد و بیرون از خانه نرود . حضرت رسول اکرم فرمودند : فاطمه پاره تن من است .

***

از جابر بن عبدالله انصاری روایت شده که : چند روزی بر پیغمبر اکرم (ص) گذشت و طعامی میل نکرده بودند ، به خانه زوجاتشان آمدند ، چیزی برای خوردن پیدا نکردند . پس به خانه حضرت زهرا تشریف آوردند ، حضرت زهرا کاسه ای آورد که غذای گرم در آن بود . پیامبر فرمود : این طعام از کجاست ؟ حضرت فرمود : از نزد خدا است همانا خدا روزی می دهد به هر کسی که بخواهد . پیغمبر فرمود : سپاس خدای را که مرا نمی راند تا این که دیدم در دخترم ، آنچه زکریا برای مریم دید . پنان بود که هر گاه بر او وارد می شد ، نزد او رزقی می یافت ، می گفت : ای مریم این از کجاست ؟ مریم می فرمود : از نزد خدا است ، خدا هر کسی را که بخواهد بی حساب رزق می دهد .

***

بعد از آن که ابوبکر فدک را غصب کرد و حضرت فاطمه اتمام حجت نمود و ابوبکر آخر ملزم شد نوشته ای در رد فدک به آن بانو بدهد . عمر رسید و سند را گرفت ، و با آن تفاصیل پاره کرد ، بانوی مظلومه در حق عمر نفرین کرد و فرمود : ( ای پسر خطاب نامه مرا پاره کردی ، خدا شکمت را پاره کند . ) لذا دعای حضرت به اجابت رسید و شکم عمر به دست توانای ابولولو کاشانی پاره شد . سیف النظر طوسی در سنن المجامع آورده است که : یکی از منافقان مدینه حضرت امیر المومنین علی (ع) را در خواستگاریش از زهرا ملامت کرد . گفت : یا علی تو معدن فضل و ادبی و شجاعترین مبارزان عرب هستی ، چرا زنی خواستی که چاشتش به شب نمی رسد . اگر دختر مرا می خواستی چنان می کردم که جهاز اواز در خانه من تا در خانه تو شتر پر از جهاز بود . امیر المومنین علی (ع) فرمودند : این کار به تقدیر است نه به تدبیر ، مارا به مال و متاع دنیا نظری نیست ، مقصود رضای حق تعالی است . فخر ما به اعمال است نه به اموال ، و مباهات ما به کردار است نه به درهم و دینار . چون امیر المومنین علی (ع) رضای خود را به حکم قضا ظاهر کرد ، ندایی به آن حضرت رسید . یا علی سر بردار تا قدرت حق را ببینی و جهز دختر حضرت محمد را بنگری . حضرت سر مبارکشان را بالا کردند و از بالای سر خود تا عرش خدا حجابها دید در نور دیده و در زیر عرش میدانی وسیع به نظرش آمد ، آن میدان پر از شتر های بهشتی بود ، که بار آنها در ، گوهر ، مشک و عنبر بود ، و بر هر شتری کنیزکی چون مهر تابان و زمام هر شتری به دست غلامی چون سرو خرامان ، ندا می کردند : ( این جهاز فاطمه دختر پیغمبر خاتم است . امیر المومنین علی از مشاهده آن خوشحال شد و به حجره فاطمه آمد . حضرت فاطمه زهرا فرمودند : اگر چه سرزنش منافقان را درباره ما شنیدی اما جهاز ما را ، عیان دیدی .

***

روزی حضرت امیر الممنین علی (ع) به خانه آمد ، دید که حضرت زهرا بیمار است . چون شدت بیماری و تب آن بانو را دید سرش را به دامن گرفت و بر رخسارش نظر کرد و گریست و فرمود : یا فاطمه جان چه میل داری ؟ از من بخواه . آن معدن حیاءو عفت عرض کرد : یا پسر عم چیزی از شما نمی خواهم . امیر المومنین علی (ع) مجددا اصرار نمود . آن بانوی معظمه قبول نکرده ، و فرمود پدرم رسول خدا فرمود : از شوهرت امیر المومنین علی خواهش نکند مبادا خجالت بکشد . حضرت فرمود : ای فاطمه جان تو را به جان من آنچه را که میل داری بگو . عرض کرد : حال که قسم دادی ، چنان چه در این حالت اناری باشد خوب است . امیر المومنین علی (ع) از خانه بیرون آمد و از اصحاب خود جویای انار شد ، عرض کردند : فصل آن گذشته ، البته چند عدد انار برای شمعون آورده اند . حضرت خود را در خانه شمعون رسانید و دق الباب کرد . شمعون بیرون آمد و دید اسدالله الغالب ایستاده است ، عرض کرد : چه باعث شده که خانه مرا روشن نمودی؟ حضرت فرمود : شنیده ام از طائف برای تو انار آورده اند ، اگر چیزی از آن باقی مانده است یک عدد به من بفروش که می خواهم برای بیماری عزیز ببرم . عرض کرد : فدایت شوم آنچه بود مدتی است که فروخته شده است . آن حضرت به علم امامت می دانست که یکی باقی مانده است . فرمود : جویا شو شاید یک عدد مانده باشد ، و تو بی خبر باشی . عرض کرد : از خانه خود با خبرم . زوجه اش پشت در ایستاده بود و گفتگو را شنید ، صدا زد : ای شمعون یک انار در زیر برگها پنهان کرده ام ، رفت و آن را خدمت حضرت آورد . حضرت چهار درهم به شمعون داد ، شمعون گفت : یا علی قیمت این انار نیم درهم است . حضرت فرمود : زوجه ات برای خودش ذخیره کرده بود . و روانه خانه شد . اما در اثنای راه صدای ضعیف و ناله غریبی شنید ، از پی آن رفت تا داخل خرابه شد ، شخصی بیمار غریب و تنها را دید که به خاک افتاده و از شدت ضعف و مرض می نالید . آن امام رحیم در بالین او نشست و سر او را در دامن گرفت ، پرسید : ای مرد پند روز است که بیمار شده ای ؟ آن مرد عرض کرد : ای جوان صالح من از اهل مدائن و بیمار هستم ، به قرض افتاده ام و مدتی است به کشتی سوار و به این دیار آمده ام که شاید خدمت امیر المومنین علی (ع) برسم ، تا علاج در قرض من نماید ولی مریض و ناچار گردیدم . آن حضرت فرمود : یک عدد انار در این شهر بود که به جهت بیمار عزیزی می بردم ، اکنون نمی توانم تو را محروم کنم ، نصف آن را به تو می دهم و نصف دیگر را برای او نگه می دارم . لذا انار را به دست مبارک دو نیم کرد و به دهان مرد مریض گذاشت تا آنکه نصف انار تمام شد ، آنگاه فرمود : دیگر میل داری ؟ عرض کرد : بسیار دلم بی قرار است ، اگر نصف دیگر آنرا احساس کنی ، کمال امتنان را دارم . آن حضرت سر خود را به زیر افکند و به نفس خود خطاب کرد : یا علی این مریض در این خرابه غریب افتاده رعایت حالش را بکن . شاید برای فاطمه وسیله دیگر فراهم شود . سپس نصف دیگر انار را به او داد و چون تمام شد آن بیمار کور دعا کرد . حضرت ، با دست تهی ، متفکر و متحیر که آیا چه جوابی به زهرا بگوید ، چرا که به او وعده انار داده بود ، از خرابه بیرون آمد . آهسته آهسته با عرق خجالت آمد تا به خانه رسید و از داخل شدن شرم داشت ، لذا سر مبارک را از در خانه داخل نمود تا ببیند آن مخدره در خواب است یا بیدار . دید آن بانوی معظمه عرض کرده و نشسته ، و طبقی از انار نزد آن بانو است که از جنس انار دنیا نیست و تناول می فرماید ! خوشحال شد و از واقعه جویا شد . حضرت فاطمه فرمود : هنگامی که تشریف بردید زمانی نگذشت که عرق سلامتی بر من عارض شد ، ناگاه دق الباب شد ، فضه رفت دید شخصی طبقی از انار آورده و می گوید از طرف علی است ، داده که برای سیده نسوان فاطمه بیاورم . چنان که خداوند می فرماید : ( هر کسی یک حسنه به جا آورد برایش در دنیا ده حسنه پاداش است . )

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: